การทำแผนปฏิบัตการประจำปี (ตอนที่ 2)

สวัสดีครับ

คราวนี้เรามาขยายความกันในเรื่องการทำปฏิบัติการกันต่อ จากครั้งที่แล้วที่เราได้มีการทำ SWOT Analysis และตั้งคำถามตัวเองไปใน 3 เรื่องคือ Responsibility, Expectation และ Challenge แล้วนั้น คราวนี้ก็มาถึงเรื่องว่าเราควรมีแผนอะไบ้างในรอบปีข้างหน้า 

หลายๆ ครั้ง เราอาจจะพยายามวางแผนจากมุมมองของ SWOT โดยมักมี

• นำจุดแข็ง (strength) ไปใช้ให้เหมาะกับโอกาส (opportunity) ยกตัวอย่างเช่น ในขณะนี้โอกาสคือ รัฐบาลมีการประกาศมาตรการกระตุ้นภาคอสังหาริมทรัพย์ โดยสามารถนำค่าใช้จ่ายในการซื้อบ้านเงินต้น (ไม่เกิน 300,000 บาท) และดอกเบี้ย (ไม่เกิน 100,000 บาท) มาหักออกจากเงินได้พึงประเิมิน (เฉพาะปี 2552) ดังนั้นสิ่งที่จะเกิดขึ้นคือการซื้อบ้านใหม่ ดังนั้นบริษัทที่มีความเกี่ยวข้องกับภาคอสังหาริมทรัพย์ทั้งทางตรงทางอ้อม ก็ควรนำจุดแข็งมาใช้ในโอกาสนี้ให้เกิดประโยชน์ เช่น บริษัทที่มีจุดแข็งทางด้านทำเลที่ตั้ง (เช่นคอนโดติดแนวรถไฟฟ้า) ก็ควรทำแผนการตลาดเพื่อมุ่งเป้าไปยังคนที่ได้รับประโยชน์จากมาตรการนี้ ซึ่งกลุ่มเป้าหมายก็ควรจะเป็นผู้มีรายได้ไม่ต่ำกว่าเดือนละ 50,000 บาท ที่เสียภาษีในอัตรา 20% ขึ้นไป ซึ่งจะได้ประโยชน์คุ้มค่าต่อการเร่งตัดสินใจ   

[อย่าลืมว่ามนุษย์เงินเดือนที่เงินเดือน 20,000 บาทนั้นปกติก็ไม่ต้องเสียภาษีอยู่แล้ว เพราะรายได้ต่อปี 240,000 บาท หักค่าใช้จ่าย 60,000 บาท และค่าลดหย่อน 30,000 บาท ก็เหลือเงินได้พึงประเมิน เีพียง 150,000 บาท ซึ่งยังไม่นับหักประกันสังคม ลดหย่อน บุพการี บุตร ภรรยา เบี้ยประกัน]

• เสริมจุดอ่อน เรื่องนี้เป็นสิ่งที่ต้องใช้ความรอบคอบ พิถีพิถันในการวิเคราะห์มองปัญหาและวางแผนแก้ไข  โดยมากจุดอ่อนมักเป็นเรื่องที่ต้องใช้เวลานานเพื่อแก้ไข เช่น ชื่อ/ตราสินค้ายังไม่ติดตลาด, สภาพคล่องหรือแหล่งเงินทุนยังไม่เพียงพอ, ขาดพนักงานที่มีความรู้ความสามารถ, ระบบงานยังสับสน, ต้องพึงพาตัวบุคคล  ฯลฯ ซึ่งการเสริมจุดอ่อนนั้น องค์กรสามารถมองหาทรัพยากรจากภายนอกเข้ามาเช่น จ้างบุคลากรที่มีความรู้ความสามารถ, จ้างบริษัทที่ปรึกษา หรืออาจใช้ทรัพยากรจากภายในมาแก้ปัญหาก็ได้
• หลีกเลี่ยงหรือเตรียมรับมืออุปสรรค (threat) ซึ่งการวางแผนในเรื่องนี้ ถ้าทำได้ดีแล้ว มักจะเป็นการแก้ปัญหาด้วยความคิดสร้างสร้าง สร้างความแตกต่างให้กับตนเอง ยกตัวอย่างเช่น ถ้าอุปสรรคของเราคือ การที่ห้างค้าปลีกขนาดยักษ์มีความเจริญเติบโตอย่างรวดเร็ว ทำให้ร้านค้าปลีกขนาดเล็กของเรามีปัญหา สิ่งที่สามารถทำได้คือสร้างความแตกต่างจากห้างใหญ่ เช่น อาจทำรูปแบบ ของทุกชิ้นราคาเดียว, ขายสินค้าที่ตรายี่ห้อแตกต่างจากในห้าง, บริการด้วยไมตรีจิต, สร้างความเป็นร้านค้าประจำชุมชน (เช่นเป็นสภาโอเลี้ยง, เป็นที่รวมเด็ก, สตรี, คนชรา, คนรักสุขภาพ) , ขายเงินเชื่อ ซึ่งสิ่งเหล่านี้เรามักจะพบได้ในร้านค้าปลีกขนาดเล็กที่ยังอยู่ได้

อย่างไ รก็ตาม การใช้มุมมองของ SWOT อาจไม่ใช่จุดเริ่ีมต้นที่ดีเสมอไป เราอาจต้องมองลำดับความสำคัญก่อน (Priority) เ่ช่นถ้าปีนี้มีการกำหนดวิสัยทัศน์ใหม่ ก็เป็นเรื่องที่เราต้องวางแผนตามวิสัยทัศน์นั้น หรือปีนี้เป็นปีที่คาดว่าเศรษฐกิจจะตกต่ำ ก็ต้องวางแผนรองรับเพื่อความอยู่รอดเป็นต้น ซึ่งในแง่นี้ก็คือการพิจารณาคำถามในแง่ของ Responsibility, Expectation และ Challenge นั่นเอง

ในการวางแผนปฏิบัติการประจำปีนั้น เป็นทั้งศาสตร์และศิลป์ ไม่มีสูตรสำเร็จตายตัว สิ่งที่สำคัญคือผู้วางแผนต้องมองวิเคราะห์สถานการณ์ให้รอบคอบ หาข้อมูลให้เพียงพอ และที่สำคัญ พร้อมเสมอในการปรับตัว